Supersaint

Ooit had je de tv serie The Saint. Mijns inziens een ironisch bedoelde titel. Want heilig was hij beslist niet. Goed, Simon Templar, vertaald zou zijn naam Simon de Tempelier luiden, stond dan wel niet meer aan criminele zijde, daarvan had hij zich bekeerd, maar hij gebruikte wel technieken uit zijn criminele verleden om de misdaad te bestrijden. Meneer Simon had zich dus niet helemaal bekeerd.

Ik keek er trouwens graag naar. De Saint, was een meer moderne superheld. Hij was niet onaantastbaar maar hij kon meer incasseren dan zijn tegenstanders. Hij wist zich altijd uit een situatie te redden. Hij was slimmer, sterker en hij kon elke rol aannemen die hij wilde. Maar ook de wat oudere superhelden zoals, Superman, Spiderman en Batman, blijven het publiek nog boeien.
Blijkbaar bestaat er grote behoefte aan mensen met bovenmenselijke kracht, die wel even een oplossing bieden voor de problemen en ellende in de wereld. Mensen die opkomen voor recht en rechtvaardigheid. Mensen die de macht van het kwaad aanpakken.

In de oudheid werden dergelijk verheven mensen, halfgoden genoemd of waren het de zonen en dochters van een godheid, zoals Hercules. Ook zij waren niet zonder vlek of rimpel, net als onze eigen Bijbelse Simson, die de Filistijnen tot een spreekwoord maakte. Simson was nog wel een nazireeër Gods, een aan God gewijde, apart gezet voor God. Zolang hij gehoorzaam bleef aan God, kon hij beschikken over bovennatuurlijke kracht.
Bijzonder is wel, dat elke superheld een achilleshiel heeft, waar de vijand hem probeert te raken en die er vaak voor zorgt dat de held met zichzelf een persoonlijke strijd aangaat. Om de status van superheld of halfgod te houden, moet zo iemand dan ook nog eens door bijzonder lijden heen gaan, of bijzondere werken doen. Zelfs de kerkgeschiedenis kent zijn superhelden. Heiligen noemt men die dan. Heilig verklaard na een leven van doortastendheid en bijzondere opofferingsgezindheid voor God en de medemens.

Ik wil niemand naar beneden halen, maar dit alles geeft ons een verkeerd beeld over heiligheid. Heiligheid is niet met een aureooltje om je hoofd twee meter boven de grond zweven. Heiligheid is geen status, die je kunt verdienen door veel lijden of bijzondere werken. Heilig ben je, als je Jezus bent toegewijd. En vanuit die heiligheid, doe je de bijzondere dingen die God voor je heeft klaargelegd. Kijk maar naar Simson.
Zoals gezegd was hij een nazireeër Gods, een aan God gewijde. Zolang hij gehoorzaam bleef kon hij over een bijzondere kracht beschikken om de onderdrukkers van Israël te bevechten. Maar wel vanuit zijn gewijd zijn aan God. Een teken van dat gewijd zijn, was geen wijn of bedwelmende drank drinken en niets onreins eten. Maar bovenal, er mocht geen scheermes op zijn hoofd komen, Richteren 13. Pas toen zijn haar werd gekortwiekt, verloor hij zijn toewijding en daarmee zijn kracht.

Zonder Mij kunt gij niets doen Joh.15;5.

Toen Simson zich opnieuw toewijdde, kwam zijn kracht weer terug, maar er staat niet bij dat eerst zijn haar weer aangroeide. Zijn gewijd zijn aan God, had in zijn sterven meteen effect.

Het woord heilig in de bijbel, betekent: apart gezet zijn voor God. En dat betekent: aan God gewijd zijn, toegewijd zijn. Met andere woorden, een geestelijk nazireeërschap. Door gehoorzaamheid bewerken wij geen heiligheid, maar geven wij die gestalte. Geven wij invulling aan onze heilige status. Dus heilig ben je, vanaf het moment dat je ja hebt gezegd tegen Jezus en Hem hebt uitgenodigd om Heer te zijn over je hart en leven. Want daarvoor is Jezus gestorven. Niet om een superras te creëren, maar om ons te rechtvaardigen, zodat wij ons opnieuw aan God kunnen toewijden. Ieder op de wijze zoals God hem of haar heeft toebereid om voor Hem te leven. Met de talenten die Hij ieder persoonlijk heeft toebedeeld.

Onze eigen persoonlijke plaats in God, maakt dus deel uit van de toewijding aan God. Met je persoonlijke plaats in God bedoel ik niet, dat iedereen god is maar dat iedereen een bepaalde plek van God heeft gekregen. De een mag onderwijzen, de ander koffiezetten. Gedaan, vanuit de toewijding aan God is de een niet meer dan de ander, omdat je doet wat God je gegeven heeft om te doen. Hoewel onze houding er altijd een moet zijn van eerbied en respect. Alleen Jezus is de Onaantastbare, de Onoverwinnelijke. Supersaints, komen in de Bijbel niet voor, want ieder hoort te doen waartoe God roept. Wij kunnen niet op onszelf roemen.

De Bijbel kent maar 1 Superheld en dat is Jezus.

Shalom,

Bronvermelding: Studiebijbel CvB