Paradox van het Leven

Leven is een vreemd woord, een mooi woord en een hoopvol woord. Mooi en hoopvol omdat God het leven schenkt en omdat het fris en bruisend kan zijn. Vreemd, omdat het open staat voor allerlei definities. Evenals het woord levensgenieter, iemand die alles uit het leven haalt wat er in zit.

Om alles uit het leven te halen wat er in zit, moet je eerst weten wat leven is. Leven blijft niet beperkt tot ademhalen en een kloppend hart. Leven behelst meer dan het lichaam. Je hele persoonlijkheid is erbij betrokken. Iedereen weet dit en niemand heeft moeite om dit te begrijpen. Met leven bedoel ik niet alleen maar ademhalen, creatief zijn, werken, tijd met je gezin en je vrienden doorbrengen, op vakantie gaan, feesten, je bijdrage leveren aan de maatschappij enzovoort.

Als God het leven schenkt, dan is echt leven afhankelijk van de definitie die God eraan geeft. Volgens Jezus, is leven pas echt leven wanneer het in relatie staat met Hem. Een relatie, die gebaseerd is op liefde, waarheid, trouw en rechtvaardigheid. Het tegenovergestelde daarvan, is leven zonder de relatie met Jezus.

Aangezien waarheid, rechtvaardigheid, trouw en liefde, eigenschappen van God zijn, worden deze waarden in een leven zonder God, op zijn minst aangetast. Daarmee bedoel ik, dat zij niet meer werken zoals God het heeft bedoeld. Zij werken niet meer zoals die principes in Hemzelf werken. Wij geven dan onze eigen definities daaraan. Je kunt nog steeds liefhebben, maar het zal niet zover gaan, als God heeft bedoeld. Want liefhebben zoals God doet, doe je samen met God. Dat kan niet buiten de relatie met God om.

Dat geldt ook voor rechtvaardigheid, waarheid en trouw. Als wij zonder de relatie met God leven, staan deze waarden, in meer of mindere mate, tegenover God. Dat heeft allemaal te maken met leven zoals God het bedoelt.
Net als leven een vreemd woord is, zo is dood ook een vreemd woord. Want wat wij met dood bedoelen, is vaak niet wat dood werkelijk is.

De Bijbel kent 2 betekenissen toe aan de dood en hier zouden atheïsten beter over na moeten denken. De 1e betekenis betreft de lichamelijke dood. Kort gezegd, is dat het einde van het lichaam waarin wij nu wonen. Maar dat betekent niet ons einde. De 2e betekenis is de eeuwige verwijdering van God. En dat betekent evenmin ons einde.

Zoals ik eerder heb geschreven, of je nu gelovig bent of ongelovig, wij zijn allemaal gemaakt voor de eeuwigheid. En dat principe, bepaalt de werkelijke betekenis van leven en dood. Net zoals God geen einde kent, kennen wijzelf ook geen einde. Alleen ons huidige lichaam, kent een einde. Omdat de 2e dood meer schade toebrengt, laat ik de 1e voor wat het is. Rom. 8 1-17 is erg duidelijk over de werkelijke betekenis van leven en dood. Vers 6 geeft aan dat wij zonder Jezus dood zijn.

Rom. 8,6 Want het bedenken van het vlees is de dood, maar het bedenken van de Geest is leven en vrede.

Wat is nu in diepste wezen het vlees? 1 Woord: Zelfzucht. Het meest duidelijke voorbeeld daarvan zijn Adam en Eva. De kern van de zondeval, bestond niet uit het eten van de verboden vrucht van kennis van goed en kwaad, maar uit zelfzucht. Zij wilden als God zijn, daarom aten zij van de vrucht. Het ging om hun eigen ego. Zij dachten niet na over de gevolgen die het kon hebben voor de schepping, voor de vrede, voor de harmonie, voor hun kinderen en hun kleinkinderen en daar weer de kinderen van. Hoewel Adam was gewaarschuwd voor de gevolgen, dat hij de dood zou sterven, koos hij liever de dood, dan dat hij niet als God zou kunnen zijn. Hier hebben wij de essentie van de zondeval.

Het woord ego, vinden wij terug in egoïsme, en dat betekent: het ego dienend. In zelfzucht staat de mens centraal en niet God. Dat houdt in, dat de mens doet wat hij goed acht. Erg kort gezegd, noemt God dit, ongerechtigheid. Zelfzucht, staat gelijk aan het verruilen van gerechtigheid voor ongerechtigheid. Daarom noemt God alles wat uit het vlees is, dood. Levensgenieters die alleen zichzelf centraal stellen, genieten eigenlijk van de dood.

Ongerechtigheid is dus niet zomaar een vergrijp, maar heeft alles te maken met de dood. Dood, hoeft echter voor niemand een blijvende staat te zijn. Zolang Jezus niet terugkomt, wil God ons nog steeds kennen en is het Zijn verlangen dat iedereen leeft. Je hoeft alleen maar naar Jezus te gaan.

Wanneer dit een veilige financiële deal was, met een hoog rendement en een vastgestelde intekenperiode, dan zou men niet eens alle inschrijvingen voor het einde van de vastgestelde periode, kunnen verwerken. Waar het echter de inschrijfperiode voor de eeuwigheid betreft, komen de inschrijvingen wat trager binnen. Toch vind je nergens een hoger rendement, veiliggesteld voor de eeuwigheid. Pensioen verzekerd zou ik zeggen.

In dit geval, kan een trage inschrijving een keuze voor de dood betekenen. Mocht iemand cynisch denken dat je hier wel een prettig leven hebt, terwijl je God toch niet kent, kijk dan uit voor de misleiding in je denken. Want op deze aarde kun je wel verwijderd leven van God, maar God heeft Zich nog niet ten volle verwijderd van ons. Omdat Hij ons het leven wil geven en daarom nog steeds voor ons zorgt. Echter: geen relatie met God, staat gelijk aan het geen rekening houden met de Schepper, De Universele Wetgever. Iedereen heeft bij God de ruimte om zijn of haar eigen weg te gaan, maar die ruimte maakt het nog niet rechtvaardig bij God. Het laat alleen zien dat God niemand aan Zich wil claimen, maar geduldig wacht tot de mens voor Hem kiest. De mensheid bevindt zich nu in fase 1, de Red Alert fase en dat is 5 minuten voor 12.

Daarmee komen wij bij de 2e dood. De 2e dood, ik heb het zojuist genoemd, heeft een aspect dat de 1e dood niet heeft. En dat is, dat God Zich 100% verwijdert van diegenen die kozen voor hun eigen ego, het grote IK, het vlees. Want zij maken een keuze voor de dood en niet voor het leven. God Zelf is leven. Waar leven is, daar is geen dood. Waar dood is, daar kan God niet zijn. Iedereen die voor zichzelf blijft leven, alle egoïsten, worden op 1 plek verzameld waar zij de eeuwigheid doorbrengen.

Openb. 21: 8 Maar wat betreft de lafhartigen, ongelovigen, verfoeilijken, moordenaars, ontuchtplegers, tovenaars, afgodendienaars en alle leugenaars: hun deel is in de poel die van vuur en zwavel brandt. Dit is de tweede dood.

Openbaring 20:14-15 zegt dat ook de dood en het dodenrijk erin geworpen worden. Je zult de eeuwigheid lang, omringd zijn met dood en alles wat met dood te maken heeft, al haar gevolgen meemaken. Met ongelovigen wordt iedereen bedoeld, die niet op God heeft vertrouwd.

Eigenlijk zeg je door niet op God te vertrouwen, dat God De Betrouwbare niet te vertrouwen is. De consequentie hiervan is, dat je meteen zegt dat God geen Waarheid is en dus de waarheid leugen noemt en het Licht, dat is God Zelf, duisternis. Het omdraaien van deze principes noemt God onrechtvaardig, ongerechtigheid. Waar vers 12 spreekt over de doden, worden daar niet diegenen bedoeld die overleden zijn, maar zij die nooit gekozen hebben voor het leven met Jezus. God verwijdert Zich van Die plek. En dan spreken wij van de 2e, de eeuwige dood. De dood met de meeste schade.

God is goed. Beter gezegd: God Zelf, is het goede. Tegenovergesteld aan God staat het kwade. Als God Zich verwijdert kan Hij Zichzelf, het goede, niet meer geven en blijft het kwade over. En dat is deel van diezelfde poel. Hier zien wij nog een ander principe van dood. Namelijk: dood brengt ook dood. Dood brengt geen leven.
Iemand kan denken dat Jezus dood ons leven bracht. Is dat in diepste wezen waar? God ziet ons namelijk in Jezus als gerechtvaardigd. Jezus overwon de dood, omdat Hij onschuldig was en volledig 100% rechtvaardig. Het is Zijn gerechtigheid, die ons het leven bracht samen met Zijn diepe liefde voor ons.
Daarmee ben ik terug bij Romeinen 8 vers 6 en ga een stap verder.

Ondanks, dat christenen vanuit de dood, overgegaan zijn in het leven, kunnen zij nog steeds dingen doen, die met de dood, het vlees, te maken hebben. Waar ons handelen en spreken met harde afbrekende woorden, leidt tot verwijdering en gekwetste gevoelens, daar is ego en daar is dood; dood brengt dood voort. Waar het de eenheid verbreekt en de liefde doet bekoelen, daar is ego en daar is dood; dood brengt dood voort. Waar trots is en hooghartigheid in plaats van zachtmoedigheid en nederigheid, daar is ego en daar is dood. Dood brengt dood voort.

Gelukkig zie ik heel veel leven. Ik ben God bijzonder dankbaar als ik zie hoe mensen hun hart aan Jezus geven. Want zij gaan over vanuit de dood naar het leven. Wie zegt dat er geen doden meer worden opgewekt, moet toch nog even de definitie van dood bekijken. Want elke dag staan er heel wat Lazarussen op. Ook zie ik liefde van mensen, die zich verder uitstrekt dan het eigen groepje of kerkje. Daar is leven en leven brengt leven voort. Waarom is daar leven? Daar is het bedenken van de Geest, de dingen van God en die brengen leven en vrede. Uiteindelijk is dat hetgeen met echte eeuwigheidswaarde.

1 Kor 15,26: De laatste vijand die tenietgedaan wordt, is de dood.
Op 2,11 Wie oren heeft, laat hij horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt. Wie overwint, zal zeker geen schade toegebracht worden door de tweede dood.

Deze principes zijn zo sterk, dat zelfs wanneer je geen relatie hebt met God en deze principes toepast, je eigenlijk onbewust Gods wil doet, al heel veel bereikt. Toch neemt God geen genoegen, met gedeeltelijke gerechtigheid. Waar het waarheid betreft en rechtvaardigheid, daar neemt God alleen met 100% genoegen. Anders leef je nog in je eigen gerechtigheid en daarmee tegenover God en daarmee in de dood.

Wij kunnen niet 100% rechtvaardig leven, want ons eigen ik zal ons altijd in de weg zitten. Hier is dan ook het goede nieuws. Jezus heeft dat deel op zich genomen. Als volledig rechtvaardig, heeft Hij al onze onrechtvaardigheid bestraft aan het kruis. Wie dus een relatie wil met Jezus, die wordt door God gezien als 100% rechtvaardig, omdat diegene Gods weg wil gaan, in relatie met Hem. Die zijn eigen gerechtigheid weg wil doen en vertrouwen op Gods gerechtigheid. Dit is een investering met vooruitwerkend rendement. Op het moment dat je het op de bank zet, heb je al winst. Superdeal.

Satan is de Misleider en verdraait alles. Zelfs ons beeld van leven. Alles heeft echter zijn plaats en tijd. Op deze aarde is het niet alleen genieten, er is onnoemelijk veel lijden. En toch zijn er mensen die de kunst verstaan, of beter gezegd, de genade toelaten, om in het lijden te genieten van de relatie met Jezus.

Ik vraag me af, of de term levensgenieter in deze era, recht doet aan des mensen bestaan.

Shalom