Karikatuur

Het begon met een glimlach op het moment dat het penseel het doek raakte. Daarna kwam uit de diepte van zijn keel een grinnikend geluid, dat bij elke nieuwe penseelstreek aanzwol tot een galmende bronzen klok. Het woord ging uit, dankzij een middeleeuws plaatje. Adam en Eva hadden van de appel gegeten, de verboden vrucht. In dit geval, begon het niet bij het plaatje maar bij een woordspeling. Het Latijnse woord voor het kwade is malum. Een Appelboom heet in het Latijn malus. Niet iets, om maling aan te hebben. Niemand voelt zich meer prettig, bij het eten van een appel zonder te denken aan de zondeval. Zonder te denken aan de boom van kennis van goed en kwaad. Nou ja niemand?

Hadden Adam en Eva die appel niet gewoon kunnen laten hangen? Aan de andere kant. Het moet toch wel een bijzonder wrede God zijn, dat Hij zo’n heerlijke vrucht verboden heeft. Dat laat toch wel zien wat voor een zuurpruim Hij is? Iemand die de mens de genoegens des levens wil ontzeggen. Hoe kan iemand nu zondig worden door het eten van een appel? Simpel, dat kan ook niet.

Toen men echter de vrucht van kennis van goed en kwaad wilde uitbeelden heeft men gekozen voor een appel dankzij de woordspeling. In een tijd waarin de meeste mensen niet konden lezen en schrijven, vertelden plaatjes meer dan duizend woorden. Er werd ook veel doorverteld en zo kon een idee dat ergens werd opgepikt, een grote vlucht nemen.

De appel werd een zinnebeeldige voorstelling van de verboden vrucht. Helaas werden de betekenis van de boom van kennis van goed en kwaad en zijn vrucht daardoor aangetast. Uiteindelijk kom je uit bij een God, die de mens niets gunt en die van alle kwaad in de wereld de schuld krijgt. Zo krachtig kan een karikatuur zijn. En dat is, wat de appel als zinnebeeld voor de verboden vrucht, is. Een karikatuur.

Laten we eens goed lezen wat er staat. Genesis 2:

8 Voorts plantte de HERE God een hof in Eden, in het Oosten, en Hij plaatste daar de mens, die Hij geformeerd had. 9 Ook deed de HERE God allerlei geboomte uit de aardbodem opschieten, begeerlijk om te zien en goed om van te eten; en de boom des levens in het midden van de hof, benevens de boom der kennis van goed en kwaad. 15 En de HERE God nam de mens en plaatste hem in de hof van Eden om die te bewerken en te bewaren. 16 En de HERE God legde de mens het gebod op: Van alle bomen in de hof moogt gij vrij eten, 17 maar van de boom der kennis van goed en kwaad, daarvan zult gij niet eten, want ten dage, dat gij daarvan eet, zult gij voorzeker sterven.

Een behoorlijk stuk tekst, maar er wordt nergens de appelboom genoemd. Wel de boom van kennis van goed en kwaad. Een bijzondere naam. Want Adam had al kennis van goed en kwaad voordat hij van de boom at. Namelijk in vers 17 wordt het Adam verboden om van die vrucht te eten maar hij werd daartoe niet gedwongen. Adam kende het goede, de omgang met God en de gehoorzaamheid aan God. En hij wist wat kwaad was. Namelijk, ongehoorzaam zijn aan God en het gescheiden zijn van God. Want Adam zou zeker sterven. Adam had kennis van het kwaad. Wat is dan de betekenis van de boom van kennis van goed en kwaad? In een eerder artikel: Toverij 2 Terrorist, heb ik daarvan iets genoemd.

God is goed. Kwaad is alles wat tegenover God staat. God kan niet tegen Zichzelf ingaan, 2 Timoteüs 2:13. Dus God kan het kwaad ook niet gecreëerd hebben. Het enige dat je hiervan kunt zeggen is, dat het besloten ligt in de keuzevrijheid, die Zijn schepselen hebben. Die vrijheid is misbruikt. God wil graag dat men in vrijheid kan kiezen. Voor of tegen Hem. Hoewel niet zonder gevolgen, hebben wij die mogelijkheid nog steeds. Maar God wil met heel Zijn hart, dat wij gehoorzaam zijn uit liefde voor Hem en niet omdat de zweep dreigend achter de deur hangt. En daardoor wordt het allemaal een beetje complex. In het misbruik van die vrijheid, ligt ook het begin van toverij. Terwijl de dodelijke ernst daarvan wordt weggenomen door een appel. De eerste verzen van Genesis 3 laten ons zien hoe Adam en Eva werden meegenomen in het denken van Satan. Zij lieten toe dat satan hen listig losweekte van God.

1 De slang nu was het listigste van alle dieren des velds, die de HERE God gemaakt had; en zij zeide tot de vrouw: God heeft zeker wel gezegd: Gij zult niet eten van enige boom in de hof? 2 Toen zeide de vrouw tot de slang: Van de vrucht van het geboomte in de hof mogen wij eten, 3 maar van de vrucht van de boom, die in het midden van de hof staat, heeft God gezegd: Gij zult daarvan niet eten noch die aanraken; anders zult gij sterven. 4 De slang echter zeide tot de vrouw: Gij zult geenszins sterven, 5 maar God weet, dat ten dage, dat gij daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden, en gij als God zult zijn, kennende goed en kwaad. 6 En de vrouw zag, dat de boom goed was om van te eten, en dat hij een lust was voor de ogen, ja, dat de boom begeerlijk was om daardoor verstandig te worden, en zij nam van zijn vrucht en at, en zij gaf ook haar man, die bij haar was, en hij at.

God wordt hier door satan de aanklager, voorgesteld als een kniesoor. Als iemand die niet wil, dat een ander net zo wordt als Hij. Toch kan een stoel, nooit de timmerman worden. In vers 5 vinden wij de manipulatie bij uitstek: 5 maar God weet, dat ten dage, dat gij daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden, en gij als God zult zijn, kennende goed en kwaad.

Het… en gij als God zult zijn… geeft de betekenis aan van de vrucht van kennis van goed en kwaad. Want wie kan bepalen wat goed is en kwaad, dan alleen God? Tenslotte heeft Hij alles uitermate goed geschapen. Dat wil je niet laten vernietigen door een egoïst. Want dat gebeurt hier. Een egoïst denkt alleen aan zijn eigen doelstellingen. Adam en Eva werden meegenomen in een egoïstisch denken. Zij wilden als God zijn en zelf bepalen wat goed en kwaad is. Zij dachten niet aan de verschrikkelijke gevolgen ervan. Niet aan de gevolgen voor henzelf noch aan de gevolgen voor hun nageslacht. Zij besteedden geen aandacht aan het leed, dat zij bij hun kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen, de mensheid, aanrichtten en het leed dat God zelf in Jezus moest ondergaan. Zij hadden God leren kennen als uitermate goed en betrouwbaar. Toch lieten zij satans egoïsme toe in hun denken en zagen God als hun vijand. Zij aten en hun ogen werden geopend. 7 Toen werden hun beider ogen geopend, en zij bemerkten, dat zij naakt waren; zij hechtten vijgenbladeren aaneen en maakten zich schorten.”
De verzen 9-13 zijn veelzeggend.

Kort gezegd, is toverij een handelwijze van satan, een product van de leugen. Het middel waarmee hij mensen aan zich bindt. De manier waarop hij dingen laat gebeuren. Via leugen, bedrog, laster, roddel, manipulatie, intimidatie en zijn macht. Ja, ook hij mocht het een en ander van God ontvangen. Omdat ook hij, als goed geschapen is. Hij heeft er echter misbruik van gemaakt, Ezechiël 28:11-19. (Gaat over de koning van Tyrus en over de geestelijke macht achter Tyrus)

Adam en Eva geloofden de leugen en de lasterpraat en werden daardoor deel van die leugen. Eenmaal deel van de leugen handelden zij op dezelfde manier als satan. Zij werden egoïstische rebellen. Dachten alleen aan zichzelf en namen geen verantwoordelijkheid meer voor hun daden. Uiteindelijk werden zij deel van toverij. Want zij konden God niet meer volledig gehoorzaam zijn. Ze wilden gehoorzaam zijn aan zichzelf. En dat maakt toverij de religie van een wereld, die zijn weg los gaat van God.

Omdat Adam en Eva het door God gegeven gezag overgaven aan satan, konden zij alleen nog handelen zoals satan het zou doen. Via manipulatie, intimidatie, bedrog… ach je kent het rijtje wel. Dit maakt van toverij de natuurlijke staat van de mens die zich niet heeft laten verzoenen met Jezus. Een heleboel mensen zijn zich niet bewust van toverij en leven hun leven naar beste kunnen en weten. Daarbij zijn ze nog aardig en liefdevol ook.

Zo zijn er tevens vriendelijke aardige mensen, die behoorlijk manipuleren om alles naar hun hand te zetten. De een leest de horoscoop, een ander probeert via boze geesten invloed uit te oefenen op hun omgeving, wat iets minder aardig is. Een beetje complex maar het zijn allemaal werkingen van toverij. Het gebeurt. Maar uiteindelijk maakt het niet meer uit hoe vriendelijk en aardig je bent. Wanneer je dit in je leven toelaat heeft het desastreuze gevolgen. In het bijzonder voor christenen. Wij hebben de verantwoordelijkheid om niet onwetend te zijn ten aanzien van toverij. Want het maakt de gemeente kapot. Dat wij naar de kerk gaan, wil nog niet zeggen dat er geen toverij in de gemeente van Jezus voorkomt.

Amerika heeft een uitspraak. Remember the Alamo. Een goede raad: ‘Remember the Sardis.’ Openbaring 3:1-6. Bon apétit.

Shalom