De Balling
Wie onachtzaam leest, kan de geschiedenis van het gestrafte Joodse volk interpreteren als eigen schuld dikke bult. Wie op deze manier naar de Babylonische ballingschap kijkt, ziet slechts het kleinste deel daarvan en mist het wereldwijde effect, van wat God in die tijd voor en door de joden heen heeft gedaan. Die ontgaat de enorme genade die God het joodse volk in ballingschap gaf. Ondanks alle ellende die het eveneens heeft meegemaakt.
In de ballingschap ging het niet om het volk, maar om God. Het gaat om Zijn naam, Zijn daden, Zijn heerlijkheid, Zijn regering, in een wereldrijk, dat in alles tegenover God staat. Een wereldrijk dat in diepste wezen, de heerschappij van God omver wil werpen. Een rijk vol toverij en waarzeggerij. Hoe God over toverij en waarzeggerij denkt, staat in Levieten 19:26-31. Naar zo’n rijk, waarin alles aanwezig is wat God verboden heeft, voert Hij Zijn volk in ballingschap.
Toch laat Hij Zijn volk niet in de steek en stuurt opmerkelijke mensen om hen te leiden en om voor hen in de bres te staan. Ik denk aan Ester, die haar leven waagde voor haar volk. Haar naam betekent: Verbergen of Ik zal mij verborgen houden. Niet alleen moest zij haar identiteit verbergen, eigenlijk zichzelf opgeven, maar ook God hield Zich verborgen. En hoewel God 1 man heeft bedoeld voor 1 vrouw, werd zij toch in de harem van Ahasveros, dat is de Hebreeuwse naam voor Xerxes 1, gebracht. Daarmee verkreeg zij de juiste positie, om koningin te worden, zodat zij vanuit die hoedanigheid de besluiten van Ahasveros kon beïnvloeden.
Ik denk aan Jeremia. Zijn naam betekent: De Heer legt de grondslag of Aangesteld door de Heer. Ik denk aan Ezechiël. Zijn naam betekent: God is sterk of Mijn kracht is God. Ik denk aan Daniël. Zijn naam betekent: God is mijn rechter of God zal rechtspreken.
De geschiedenis van deze mensen, krijgt een diepere dimensie, in het licht van hun naam en bezorgt mij kippenvel. Want God sprak al door hun naam, nog voordat zij op de plaats kwamen waar God hen wilde hebben.
Jeremia had een simpele boodschap. Het volk moest zich onderwerpen aan de heerschappij van Babylon: God legt de grondslag/Door God aangesteld.
Ezechiël preekte niet alleen de strafgerichten. Hij kreeg ook visioenen over het herstel van Israël en het koninkrijk van de goede Herder. Hij bracht hoop in donkere tijden. God is sterk/Mijn kracht is God.
Ester, speelde een cruciale rol in het verborgene, in de redding van Israël van Hamans haat. Verbergen/Ik zal mij verborgen houden. En daar wil ik aan toevoegen: Maar ik zie niet werkeloos toe, want God deed eveneens Zijn werk in het verborgene.
Daniël bevond zich in het hart van de Babylonische politiek en was de persoonlijke raadsheer van Nebukadnessar. God is mijn rechter/God zal rechtspreken. En als God recht spreekt, dan is Hij daarin rechtvaardig.
De kracht en het effect waarmee zij hun taken uitvoerden kwam hen niet aanwaaien. Dat was het resultaat van volledige toewijding aan God. Toewijding aan God heeft altijd resultaat. Zelfs onder een regering van volledige goddeloosheid. In dit resultaat is lijden niet uitgesloten en het is ook geen gemakkelijk leven. Lees de boeken maar, die ik eerder heb opgenoemd. Jeremia werd zelfs gestenigd, door de mensen die hij wilde helpen in dienst van zijn God. Hoe deze principes werken en wat de uitwerking daarvan kan zijn, staat mooi beschreven in Daniël.
Daniël was nog jong, ongeveer 20 jaar toen hij werd weggevoerd. Hij was van adel en bezat een behoorlijke kennis. In Babylon maakte hij de keus om zich niet te verontreinigen met het voedsel en de wijn. Hij bleef trouw aan God. Als Jood mocht hij geen bloed eten en ik denk niet, dat de Babylonische kok zich precies hield aan de joodse spijswetten.
- Door het moedige besluit, om trouw te blijven aan God, geeft God hem gunst en barmhartigheid bij de hofmaarschalk: Dan. 1:9-16.
- Door hun trouw aan God, gaf God hem en zijn vrienden wijsheid, kennis en inzicht. Resultaat: Nebukadnessar bevond hen 10x voortreffelijker dan al de wijzen en bezweerders in het rijk: 1:19-20.
- Nebukadnessar, koning over het rijk der leugen, kreeg een verlangen naar waarheid: 2:9 -10.
- Doordat Daniël God trouw bleef en op Hem zijn vertrouwen stelde, kreeg hij de openbaring van Nebukadnessars droom: 2:16-23.
- Dit was voor Nebukadnessar het bewijs dat de God van Daniël, de God der goden en de Heer der Koningen was. Na zijn waanzin roemt, verheft, verheerlijkt hij God als de Koning des Hemels: 2:47.
- Nebukadnessar maakt Daniël tot opperhoofd over al de wijzen van Babel en biedt hem de positie aan, van heerser over het gewest Babel: 2:48-49.
- Ook onder Belsassar, een kleinzoon van Nebukadnessar en in de Bijbel naar oosters gebruik zoon genoemd, werd hem de derde plaats in het rijk aangeboden: 5: 16-17.
- Onder Darius werd hij een van de drie rijks bestuurders en deed zijn werk zo ontzettend goed, dat Darius hem de 2e man in het rijk wilde maken. Dat vanwege het werk dat God door Daniël heen kon doen: 6:1-4.- Als Daniël door een smerige truc in de leeuwenkuil belandt, bemoedigt Darius hem: 6:17 Uw God, die gij zo volhardend dient, die bevrijde u! Want door te vertrouwen op God en trouw en rechtvaardig te zijn in zijn taken, liet Daniël zien Wie de God was die hij diende. Dat getuigenis bracht Darius ertoe om zelfs de hele nacht te vasten, ten behoeve van Daniël, 6:19.
- Resultaat: Darius geeft in heel het machtsgebied van zijn koninkrijk het bevel om te beven en te vrezen voor de God van Daniël. Hij geeft bevel, om een diep respect te hebben voor de God van Daniel. Hij erkent Hem als de levende God. En Daniël stond in hoog aanzien, ook tijdens de regering van Kores, de Bijbelse naam voor Cyrus: 6:27-29.
Ondanks de ballingschap werden belangrijke posities in het afgodische rijk door joden bezet. Niet tot eigen eer, maar om te doen waartoe God hen riep. Resultaat: God wordt erkend en geroemd door koningen van een afgodisch rijk. Het volk Israël wordt gered en vind uiteindelijk genade om terug te keren naar hun land.
Daniël en zijn vrienden, Ester, Ezechiël en Jeremia, hielden vast aan hun God, ondanks hun strijd moeite en verdrukking. Bij al deze mensen zijn hun strijd en de keuze voor God een onweerlegbaar getuigenis voor de grootheid van God. Bij Daniël en Ester heeft dit ertoe geleid, dat zelfs afgodische koningen, respect hebben voor de God van Israël en God de eer kreeg. Daarom vind ik het boek Daniël zo bijzonder. Het getuigt van hoop en van Gods absolute heerschappij. Het getuigt van wat absolute gehoorzaamheid aan God kan doen in een Godvijandige omgeving.
Ester, Jeremia, Ezechiël en Daniël gaven veel van hun identiteit op, maar zij gaven hun identiteit in God niet op. Daniël maakte er geen punt van om een andere naam te dragen. Voor God en zijn vrienden bleef hij toch wel Daniël. Maar aan het eten van voedsel, dat door God verboden was, deed Daniël niet mee. Hij stond aan het hoofd van tovenaars en raadsheren maar deed niet mee aan hun toverij en afgoderij. Zelfs toen het verboden werd om tot enige andere god of mens een verzoek te richten, dan tot de koning alleen, deed Daniël, ondanks zijn positie en vriendschap met diezelfde koning, daar niet aan mee: Daniël 6:11.
Toewijding aan God, heeft een prijs en een beloning, die niet zonder lijden geïnd kan worden. Toewijding aan God kent ook een machtig resultaat, waar geen beloning tegenop kan.
Maar het begint met een diep respect voor God en het eindigt met een nog dieper respect voor God.
Shalom