Centrum
Met knikkende knieën stond hij ervoor. Zijn hart sprong bijna uit zijn borstkas. Dat deed de aanblik van die verschrikkelijke machines met hem. Zo stel ik mij dat voor. En waarom? Alleen, omdat Galileo Galilei de theorie van Copernicus bevestigde. De aarde draait om zijn as in een baan rond de zon. Men dacht namelijk, dat de aarde het middelpunt van het universum was en daarmee ook het middelpunt van de schepping. Elke theorie, die deze overtuiging tegensprak, werd door de inquisitie als Godslastering gezien en met helse folterwerktuigen bestreden.
De Bijbel zelf, stelt zowel Galileo als Copernicus in het ongelijk.
Ik acht de Bijbel, Gods Woord, betrouwbaar want God is betrouwbaar. Hij misleid niet en zegt wat Hij bedoelt. In Jozua 10:12-13, worden zon en maan aangesproken om stil te staan en niet de aarde. Meerdere verzen in de Bijbel maken duidelijk, dat de aarde nergens omheen draait. Wie geloven wij? Of geloven wij God maar gedeeltelijk? Achten wij Hem maar gedeeltelijk betrouwbaar?
Wat is nu eigenlijk het middelpunt van de schepping? Waar draait de schepping in diepste wezen om? Wat laat de schepping zien? Of kunnen we beter vragen Wie? Om Wie draait de schepping?
Paulus gebruikt in de Romeinenbrief een interessante zinsnede: Rom.1:20 Want hetgeen van Hem niet gezien kan worden, Zijn eeuwige kracht en goddelijkheid, worden sedert de schepping der wereld uit Zijn werken met het verstand doorzien.
Wat zijn dan die werken? Dat is alles wat God heeft gemaakt en gedaan. Wat laten Zijn werken zien? Gods eeuwige kracht en goddelijkheid. Wie is dan het middelpunt van de schepping? Juist, God Zelf. Zelfs al hebben wij een ereplaats onder aan Gods troon. Want Jezus noemt de aarde Gods voetbank. Mattheus 5: 34-35.
Blijkbaar was God uit het centrum van de middeleeuwse theologie verdwenen en vervangen door Zijn schepping. Terwijl God alles tot Zijn eer en Heerlijkheid heeft geschapen. Omdat God uit het centrum werd verstoten, nam de aarde Zijn plaats in. Met als gevolg de afschuwelijke taferelen, die Galileo moest meemaken.
Wanneer wij God uit het centrum van ons leven verbannen, leidt dat tot kromme, onheilige en afgodische dingen. In het centrum van ons leven staat tenslotte maar 1 troon. Wie zit daarop? Waar God niet op de troon zit heeft iets anders Zijn plaats in het centrum ingenomen. Wat het dan ook moge zijn, het is daarmee automatisch belangrijker dan God. Daar, waar er iets belangrijker in je leven wordt dan God zelf, daar pleeg je afgoderij.
Laat ik de verschillende onderdelen van dit proces eens benoemen. De kernvraag hierbij is; ‘Welke houding heb ik tegenover God?’ Heb ik een houding, die God in het centrum houdt van mijn denken, geloof, spreken, horen, zien, mijn doen en laten en zelfs mijn gevoel? Of heb ik een houding die mijn ‘ikke ik,’ of mijn theologie belangrijker vindt? Dit is de houding die ervoor zorgt, dat God uit het centrum van ons leven verdwijnt. Wat gebeurde er nu precies?
- God stond niet meer in het centrum van de theologie, stond zelfs niet meer in het centrum van het geloof, in Diezelfde God.
- Dit leidde tot de verkeerde aanname, dat de aarde het middelpunt was van de schepping.
- Dat versterkte weer de verkeerde houding. Want als God uit het centrum van ons geloof verdwenen is, bij wie kun je dan jezelf nog toetsen, dan alleen bij jezelf? Bij je eigen gedachten, je eigen overleggingen? Oké, bij je medemens is ook nog een optie. Wanneer die persoon dezelfde houding deelt, krijg je hetzelfde resultaat. Wanneer die persoon God wel in het centrum van zijn of haar leven zet, zou je dan naar die persoon luisteren? Want daar is een bepaalde houding voor nodig.
- Een verkeerde aanname, leidde tot een verkeerde conclusie en omdat er niet bij de juiste persoon getoetst kon worden, leidde dat weer tot een verkeerde actie.
- Een verkeerde actie, geeft verkeerde gevolgen. Het zal mensen niet bij Jezus brengen, maar juist bij Hem vandaan drijven. Bovendien: hoogmoed brengt meer hoogmoed voort. De kerk zag zichzelf als de bewaker van de waarheid en de wreker Gods. Ze werd niet alleen hoogmoedig, maar ook nog stekeblind.
We kunnen de kerk uit die tijd natuurlijk zo zwart maken als een schoorsteenveger. Dit is echter niet de bedoeling. Want nu dient zich een andere kernvraag aan; Wat gebeurt er wanneer God uit het centrum van mijn geloof verdwijnt? Uit het centrum van mijn leven? Welke aanname neemt dan haar plaats in en waar leidt die aanname naar toe?
Stel, ik vind mijzelf te dom om God te dienen. Wie staat er dan in het centrum van het geloof of van mijn denken? Is dat de God voor Wie niets onmogelijk is, bij Wie alle dingen mogelijk zijn? Of is dat de ‘domme mens’? Wanneer ik denk dat ik te dom ben om God te dienen, vertrouw ik niet meer op de God voor Wie alle dingen mogelijk zijn. Mattheus 19:26 Jezus zag hen aan en zeide: Bij de mensen is dit onmogelijk, maar bij God zijn alle dingen mogelijk.
Dan zal ik God ook inderdaad nooit kunnen dienen. Echter niet vanwege mijn domheid. Maar omdat ik God uit het centrum van mijn geloof heb verjaagd en Hem heb vervangen door de leugen, dat ik te dom ben. Zo vertrouw ik dan niet meer op de almacht van God, maar laat de beperking van de mens regeren. Het gaat er helemaal niet om, hoe dom of hoe zwak de mens is. Het gaat om Wie de Almachtige God is. Vol liefde en vol waarheid. Die de Rechtvaardige wordt genoemd, de Barmhartige, de Genadige. Jezus heeft onze zwakheden op Zich genomen. Mattheus 8:17.
Een verkeerde houding, leidt hier tot een verkeerde aanname. Die aanname leidt tot een verkeerde conclusie, hetgeen leidt tot een verkeerde actie, met een ongewenst resultaat. Want God wil, dat wij Hem dienen. Ondanks onze zwakheden.
Stel, ik vind mijzelf te slecht om ooit gerechtvaardigd te kunnen worden. Zijn Gods liefde en genade niet groter dan wat ik van mijzelf vind? Wat staat er nu in het centrum van mijn geloof? De genadige God of mijn slechtheid? Om wie gaat het dan? Op wie of wat stel ik dan mijn vertrouwen?
Stel, ik heb nog geen voldoende zondebesef om de genade van God te kunnen ontvangen. Staat daarmee de genadige God in het centrum, die veel meer genade geeft, dan mijn zonde groot is. Of staat mijn zondebesef, een overweging van de mens in het centrum van mijn geloof? Johannes 14 vanaf vers 15
Beseffen dat je zwak bent en zondig is op zich niet verkeerd. Weten dat je het wiel niet hebt uitgevonden, hoeft ook niet verkeerd te zijn. Zolang dat besef maar niet heerst in de plaats van God. God heeft gekozen voor ons zwakke, slechte, ‘domme’ mensen. Bovendien wil God elk mens zien zoals Hij naar Jezus kijkt. Joh 3,16
Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.
Wat ziet God dan? Een gerechtvaardigd, geliefd persoon die voor God waardevol is, zoals die persoon is. En die bij elke stap met God, steeds waardevoller wordt. Het is natuurlijk wel de bedoeling dat je groeit en steeds meer op Jezus gaat lijken. Wanneer je te klein denkt van God, blijft je geloof kleiner dan een mosterdzaadje. Hoe kun je dan vertrouwen op de grote, geweldige, liefdevolle, genadige, barmhartige, rechtvaardige betrouwbare God die Hij is, vol van waarheid? Is mijn domheid en onbekwaamheid groot? Jezus is zoveel groter. Is mijn zonde te groot? Jezus’ genade is onnoemelijk veel groter. Wat zal er gebeuren wanneer ik Jezus weer in het centrum van mijn leven plaats? Dan mag en kan ik erop vertrouwen, dat Jezus voor mijn zonden gestorven is. God heeft immers Zijn rechtvaardigheid al getoond aan het kruis toen alles op Jezus werd gelegd, voor alle mensen.
Als Jezus weer in het centrum staat dan vertrouw ik erop, dat God mij wijsheid geeft op het moment dat ik wijsheid nodig heb. Dat Hij mij moed en kracht geeft, zodat ik Hem altijd kan dienen op het moment dat God mij wil gebruiken, naar Zijn wil. Zonder, dat mijn onbekwaamheid een belemmering is.
Want het gaat om wat God, voor Wie niets onmogelijk is, ondanks mijn onbekwaamheid door mij heen wil doen. Dan regeert Hij en is Zijn liefde in ons hart zichtbaar. Dan is Zijn welwillendheid en Rechtvaardigheid voor iedereen zichtbaar.
Als Jezus in het centrum staat van ons leven, denken, voelen, spreken, horen doen en laten, wat zou er dan gebeuren, in Nederland… en omstreken
Shalom
Voor achtergronden en een wetenschappelijke benadering van bovengenoemde theorie, kan ik de documentaire The Principle van Rick Delano en Robert Sungenis, zeer aanbevelen. Want geloof in een Schepper is niet onlogisch. Hij is in het Engels, zonder ondertiteling.