Babylonische spraakverwarring

Volgens mij zat er iets meer achter de torenbouw van Babel, dan alleen een hoogmoedig streven. Gen 11. De mensen op de vlakte van Sinear wilden zich een naam maken. Waarom, wilden zij zich een naam maken door een toren te bouwen, die tot in de hemel reikt waar de troon van God staat? En dan ook nog onder de bezielende leiding van Nimrod, die tegenover God stond. Als vijand. Dan denk ik maar aan één ding, totale machtsovername. Een gevolg van rebellie.

Men had angst om verstrooid te worden over de aarde. Die angst was weer het gevolg van de keuzes die zij hadden gemaakt. Het volk was 1 van taal en 1 van spraak. Er was eenheid.

Dat God uit de hemel neerkeek, afdaalde en de taal verstoorde, was niet omdat Hij een kniesoor zou zijn. God verstrooide hun taal en daarmee de volkeren van de vlakte van Sinear. Vanuit Bijbels perspectief, staat Babel voor trots en hoogmoed en later werd zij synoniem voor alles wat tegenover God staat, net zoals Nimrod.
De Babylonische spraakverwarring, gaat dus niet alleen om het bouwen van een stad met een torentje. Door de taal te verstoren werd de eenheid verbroken en daarmee het resultaat van rebellie uitgesteld. Want dat zou zeker hebben geleid tot de dood van die mensen. Houdt deze gedachte even vast.

Eeuwen later, werd er in Nazareth een kind geboren. Het is bijzonder, dat juist de wijzen uit het oosten Hem eer brachten, als de koning der koningen en met hun geschenken een profetisch beeld lieten zien. Goud voor Zijn koningschap, wierook om te offeren en mirre om te balsemen.
Die wijzen kwamen uit Babylon. Sterker nog, het woord, magoi, dat met wijzen is vertaald, betekent, magiër. Ook bijzonder is, dat zij een ster aan Hem hadden gekoppeld. Ze hadden Zijn ster gezien. De wijzen, waren astrologen.

In de Bijbel hoort astrologie onder wichelen. Sterrenwichelarij is ongehoorzaamheid aan God en zelfs een vorm van afgoderij. Juist deze mensen, betoonden Hem Koninklijke eer.  Als een soort ambassadeurs van het rebelse Babylon, met al haar verleidingen, toverijen en goddeloosheid. Je zou denken, dat de hoogste leiders uit Israël Hem deze eer zouden brengen. In plaats daarvan, boog Babylon voor een Goddelijk kind, Matt. 2:1-12.

Jezus, is gekomen om te herstellen en te verzoenen. In Babylon werd de eenheid tussen rebelse mensen verbroken. In Jezus werd de eenheid van mensen die God gehoorzaam zijn, hersteld.
Archeologische vondsten lijken aan te tonen, dat in de tijd toen God de spraak verstrooide, er andere dialecten gesproken werden. Hoe die vondsten geïnterpreteerd moeten worden is de vraag. Toch maakt Genesis 11 een belangrijk principe duidelijk. Namelijk, de relatie tussen communicatie en eenheid. Om één te zijn, moet je dezelfde taal spreken. Het is moeilijk om je verbonden te voelen, wanneer je niet dezelfde taal spreekt.

Taal hoeft niet alleen te bestaan uit gesproken woorden. Ons hart spreekt ook een taal. En als het hart gericht is op Jezus, dan kunnen een Deen en een Nederlander toch dezelfde taal spreken, buiten het Olle Knäckebröd om. Want in Jezus zijn wij één. In Jezus zijn wij met elkaar verbonden. Wat zorgt er dan voor, dat alle christenen uit welke denominatie zij ook komen, met elkaar verbonden zijn?

1 Joh. 4:2 Hieraan onderkent gij de Geest Gods: iedere geest, die belijdt, dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, is uit God;

Dit is wat ons samenbindt, Jezus Christus en die gekruisigd. Iedereen die belijdt dat Jezus de Christus is, de Zoon van de levende God, die is uit God. Iedereen die uit God is, kan door God gebruikt worden tot Zijn eer, met bemoediging, onderwijs, een mooie stem en al wat God verder met die persoon wil doen. Iedereen die uit God is, hoort bij de gemeente van Jezus Christus. Daarom heeft iedereen, die uit God is ook de mogelijkheid om het hart van God te verstaan. Iedereen, die uit God is, die is versmolten met het hart van God, door Jezus Christus en Die gekruisigd.
Wanneer wij Gods hart verstaan, kunnen wij ook elkaars hart verstaan. Omdat wij verbonden zijn met dezelfde Bron. Dit betekent, dat wanneer wij iets niet begrijpen of maar gedeeltelijk weten, wij het toetsen bij Jezus, de Bron. En niet alleen aan ons referentiekader of onze kennis. Want Heel veel, is alleen bij God bekend.

In Nederland kennen wij vele denominaties en ieder heeft een eigen visie. De Bijbel kent maar 1 kerk. De kerk van Jezus Christus en die gekruisigd. Met daarin heel veel verschillende mensen, die allemaal verschillende karakters hebben. Wat heeft dit alles met eenheid, communicatie en Babel te maken?
Bij communicatie heb je een zender en een ontvanger. Onze houding bepaalt de toon van de boodschap en dat is evengoed een onderdeel van communicatie. De houding waarmee iemand communiceert, is een deel van de boodschap.

Met communicatie probeer je niet alleen iets duidelijk te maken, je laat ook iets van jezelf zien, van wie je bent. De woorden die je gebruikt, de toon waarop je iets zegt, laten zien wie je bent, of hoe iemand zich op dat moment voelt. En zelfs, of je met de rug tegen de muur staat en of je de ander wel volledig kunt accepteren zoals diegene is. Communicatie is afhankelijk van de middelen die men heeft en de kwaliteit daarvan. Zo gebruik je jouw kennis van woorden, begrippen, gevoel, mensenkennis, psychologisch inzicht enz. Dit alles wordt het referentiekader genoemd.

Bij de ontvanger, werkt het vanuit dezelfde principes, maar dan met betrekking tot de interpretatie van de boodschap. Wanneer iemand zendt en ontvangt vanuit de verbondenheid met Gods hart, dan gebruikt diegene een beter referentiekader dan die wij zelf bezitten. Dan laat men die dingen, die niet volledig duidelijk zijn, ook eerder bij God. Wij zien immers niet altijd het hele plaatje, maar Jezus wel. Zo voorkom je hoogmoed en trots in conclusies en reacties.
Hoogmoed en trots, zijn een product uit Babel. God daalde in Genesis 11 niet af, omdat Hij slechte ogen had, maar omdat zij ver beneden Zijn stand zijn. Hij verbreekt de taal en verstrooit de mensen.

Al wat uit trots en hoogmoed voortkomt, verbreekt en verstrooit. Alles wat niet bij Jezus wordt getoetst, wordt getoetst bij de mens en is daarmee afhankelijk van het inzicht en de kennis van de mens. Maar de kennis en het inzicht van de mens zijn gebrekkig. Zeker in vergelijking met die van God. Alleen God kent het hart.
Hoogmoed en trots liggen op de loer, wanneer er niet wordt getoetst bij Jezus. En dat geldt niet alleen voor theologische disputen, maar vooral in de dagelijkse omgang met elkaar.

Communiceren is meer dan alleen met elkaar praten. Communiceren is ook, hoe en wat wij over elkaar denken, want het toont in onze houding. Hoe je over iemand denkt, is medebepalend voor hoe en wat je communiceert. Ons referentiekader dirigeert meer, dan wij beseffen.
Wil je een vruchtbare boom zijn, gepland aan de waterstromen van de rivier des levens en geen zoutpilaar aan de dode zee? Dan moet je alles wat met Babylon te maken heeft, in Babel laten en niet meer omkijken, Openbaring 22:1. In Babel werden de taal en de eenheid verbroken. Verbrokenheid is het deel van Babel.

Ik geloof dat alle christenen uit de kerken in Nederland één kunnen worden, zodra wij onze vooringenomenheid tegenover elkaar terugsturen naar Babel. Want daar zijn haar broertjes, trots en hoogmoed.
Wanneer je alles loslaat, dat uit Babylon komt, waar de communicatie is verbroken en met de ander communiceert vanuit de verbondenheid met Jezus, dan doen de verschillen er niet meer toe. Dan is, datgene wat je met elkaar gemeen hebt, voldoende. Dan wordt echte eenheid hersteld, zonder vooringenomenheid. Dan wordt Jezus’ hartenwens belangrijker dan je eigen mening.

Joh. 17:20 En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen, die door hun woord in Mij geloven, 21 opdat zij allen één zijn, gelijk Gij, Vader, in Mij en Ik in U, dat ook zij in Ons zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt.

Shalom